Johan

Johan heeft grijs haar en een baardje.

Zijn gezicht heeft vreemde proporties. Alsof zijn voorhoofd een beetje ingedeukt is.

Maar Johan heeft vriendelijke ogen. Vriendelijke doch verdrietige ogen.

Johan is een jongen van de straat. Wanneer er een politiesirene klinkt duikt hij in elkaar.

"Ze moeten mij toch niet hebben"sist hij.

Het lichtblauwe ski-jack  dat hij draagt is een beetje vuil maar niet echt smerig, en ondanks dat Johan op straat woont heeft hij geen rouwrandjes onder zijn nagels.

Wanneer Johan naast mij staat vist hij een ratje uit zijn zak en zet het op mijn schouder.

Sabrina heet het beestje en ze is beeldschoon. Sabrina is een albino ratje met een lange roze staart en een snoezig snuitje.

"Mij bijt ze steeds", zegt Johan

Maar zodra Sabrina op mijn hand zit wordt ze kalm. Ze snuffelt wat en begint zich ontspannen te wassen.

Johan is erg druk. Hij ijsbeert door de winkel en praat aan een stuk. Hij windt zich voortdurend overal over op. Over de politie die zijn diertje van hem af wil pakken, over de toeristen die ongevraagd foto's van hem maken en over de junks, alcoholisten en het andere uitschot dat niet te vertrouwen is.

"Mijn dieren zijn mijn alles", vertelt Johan. Bovendien zijn zij voor mij de enige manier om aan geld te komen. "Vroeger, toen ik een hondje had verdiende ik pas goed. maar nu wil geen enkele dierenwinkel mij meer een dier verkopen. Zelfs geen muis of een rat. Ze vinden mij een dierenbeul".

Ik geef Johan een paar euro en een kop koffie. Bij de overbuurman heeft hij ook al een portie frites gescoord.

De volgende dag komt hij weer. Met de rat in zijn jaszak. Sabrina heeft haar pootje bezeerd toen hij een duw kreeg van een dronkenlap. Hij geeft toe dat het zo niet langer kan.

Ik biedt hem aan voor zijn rat te zorgen en dat vindt hij goed. "Omdat ik jou vertrouw Renee " zegt hij tegen me, alsof hij me al jaren kent.

"Maar als ik een kamer heb gevonden neem ik haar weer terug, dat moet je me beloven".

Ik beloof het hem.

De volgende dag komt hij weer en hij heeft een kooitje meegebracht.

"Zodra ik genoeg geld heb laat ik Sabrina bij jou achter. Omdat ik jou vertrouw"zegt Johan weer.

We staan even te praten en drinken samen koffie. Hij is snotverkouden want hij heeft kou gevat omdat hij buiten heeft geslapen.

"Vroeger zat ik bij het circus"vertelt hij.

We praten nog even verder. Johan vertelt over zijn vader en moeder die vlak na elkaar gestorven zijn. De een met kerst, de ander met Oud en Nieuw. Over zijn vriendin die van negen hoog naar beneden is gevallen en over zijn ex vriendin die verslaafd is aan coke, drank en heroine.
"Jij bent een goed mens Renee"zegt Johan.
Zodra ik geld heb neem ik je mee en gaan we wat drinken. Neem je kinderen maar mee. En daarna gaan we naar een lachfilm. want er is al genoeg ellende."

De rat is in slaap gevallen op mijn schoot.