Jack

De winkeldeur zwaait open en een vriendelijk glimlachende figuur treedt binnen. Een goedemiddag! klinkt het opgetogen. De dames die bij de kassa staan draaien zich om en werpen zwijgend een korzelige blik op de figuur die hen zojuist zo enthousiast begroette.
De dames, die vriendinnen van elkaar zijn, kruipen iets dichter naar elkaar toe wanneer hij ze behoedzaam passeert. Een van hen lacht gesmoord.
De ander werpt haar valse paardenstaart in de lucht en trekt de hengsels van haar Vuitton tas dicht tegen zich aan. Met haar lange acryl nagels weet zij omslachtig een lederen portefeuille tevoorschijn te vissen en terwijl ze schichtig om zich heen kijkt haalt ze er een pakje bankbiljetten uit waarmee ze betaalt.
Pas wanneer ze de deur achter zich sluiten komt komt hij naar me toe. "Nogmaals goedemiddag", zegt hij vriendelijk. Hallo Jack, zeg ik. Wat leuk om jou te zien.
Ik meen het oprecht. Jack's aanwezigheid bezorgt mij altijd een goed humeur.
Jack heeft een volle baard met grijze strepen en lang haar waarop hij immer een leren cowboyhoed a la Peter Koelewijn draagt.
Zoals hij nu gekleed is heb ik hem altijd gezien; met een leren broek, een dikke wollen trui en een leren gilet en/of jas en vingerloze handschoenen. (Niet de luxe leren soort die tegenwoordig te koop is bij dure warenhuizen, maar de gebreide variant die de aardappelenboer vroeger droeg).
Voorts heeft Jack vaak een vers gedraaid sigaretje achter het oor en draagt hij op zijn schouder een gebogen stok waar zijn tas aan bungelt.
Jack draagt een bril waarvan de glazen donker gekleurd zijn. Dat is, omdat hij een lichtallergie heeft.
Jack ziet er uitgesproken uit, maar is een van de meest bescheiden mensen die ik ken.
Een bescheiden mens met een bijzonder zacht karakter en een vanzelfsprekende houding die uitstraalt dat hij niets aan niemand verschuldigd is.
Hij is content met wie hij is en wie daar anders over denkt mag dat zelf weten.
Jack woont niet in Amsterdam, maar komt wel graag in de stad waar hij zo nu en dan rustig een dagje voor uit trekt.
Meestal komt hij dan ook even bij mij langs in de shop.
We drinken dan samen koffie en praten over van alles en nog wat.
Jack heeft naast zijn ruimhartige karakter ook een ruime geest.
Wanneer hij langs komt heeft hij vaak een paar centjes opzij gelegd om iets leuks van te kopen:
Een jarretelgordel, of een paar mooie hoog gehakte laarzen. Of een hals korset.
De laatste keer dat hij langs kwam lag er een leren korset voor hem klaar dat hij besteld had.
Hij wilde het nog even passen voor alle zekerheid. Hij had speciaal kousen en laarzen met hoge hakken meegenomen.
Ik heb hem geholpen om alles aan te doen.
Het korset mocht ik strak aantrekken en het stond hem bijzonder goed. Jack heeft lange, slanke benen en een smalle taille.
Toen hij alles aanhad voelde hij zich zo fijn dat hij een tijdje in de winkel is gebleven. Ik ben verder gegaan met werken op de laptop, terwijl Jack een beetje stond te dansen en te glimmen.
"Heerlijk" voelde hij zich. Het was mij een genoegen om hem zo gelukkig te zien in zijn outfit.
Vooral, omdat ik weet dat Jack thuis niet altijd die vrijheid heeft. Hij woont namelijk in een klein dorp, bij zijn ouders op de zolder.
Aan het einde van de middag heb ik Jack gevraagd om een paar foto's van hem te maken in de etalage. Dat vond hij goed.
Daar stond hij dan. Met zijn volle baard en zijn cowboyhoed, zijn strakke korset en zijn hoge hakken.
En zijn ontroerende glimlach.
Mooi te zijn.